Er valt zoveel te doen,
En zoveel te zeggen
Maar dat wat ik wil zeggen,
Valt niet uit te leggen
Het is niet altijd nodig,
Als ik je aan kan voelen
We kunnen laten voelen,
Wat we bedoelen
Die ene lach,
Dat kleine moment
Een gelukkig moment,
Waarin jij de allerleukste bent
Of die sprankeling,
In jouw vrolijke ogen
Die twee ogen,
Die mij allebei mogen
Ik geef om je,
Maar dat wil ik toch niet zeggen
Ik wil je zeggen,
Misschien kan ik het toch niet uitleggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten